Frans de Beer schreef op 21 maart 2017

Beste Bart,

Het schrijven van deze reactie heeft veel tijd gekost omdat ik meer ben gaan lezen over evolutie en de bewijzen daarvoor. Hoe meer ik lees en hoe meer ik mij verdiep in de 'bewijzen' voor evolutie, hoe groter mijn verbazing is dat dit als wetenschappelijk bewijs wordt gezien door zoveel mensen. Is het altijd zo dat de meest verbreide en gehoorde mening de juiste is? Zoals je wel weet is het vaker gebeurd dat de anders denkende minderheid achteraf gelijk bleek te hebben.
Ik wil proberen onze discussie meer richting te geven door het toe te spitsen op enkele specifieke essentiële vragen en opmerkingen. Ik ben benieuwd naar je reactie.

- Kun je mij één observatie noemen van het ontstaan van een totaal nieuwe soort plant ? Wetenschappers hebben vele tientallen jaren ervaring met plantenveredeling. De vakliteratuur spreekt over het kweken van rassen, varianten, het toevoegen van een eigenschap. Nooit over het ontstaan van een totaal nieuwe soort met dus ook een nieuwe soortnaam. Jouw verwijzing naar voorbeelden van soortvorming bij planten bevatten de bekende lijst van hypriden en variaties. Maar ik ben benieuwd, misschien ken jij ze wel. Ik hoef maar één voorbeeld van een nieuwe soort plant.
- Kun je mij de lijst geven van de vele positieve mutaties die volgens de evolutieleer bij vrijwel alle soorten dieren en planten nu te zien zouden moeten zijn ? Want óf we zien volledig gevormde soorten met volledige organen en functies (die wijzen op schepping) óf alle soorten evolueren voortdurend wat impliceert dat er ook nu vele individuen zouden moeten zijn met mutaties die hen een mogelijk voordeel geven. Waar kan ik die lijst vinden ? Er is in het geheel geen sprake van een 'misverstand', deze lijst zou er volgens de evolutieleer moeten zijn. Maar misschien bestaat hij wél.
- Kun je mij een experiment noemen dat abiogenese heeft herhaald ? Kun je mij een sluitende verklaring geven voor het ontstaan van leven? De evolutietheorie is gebaseerd op het idee dat het leven begonnen is door een lange reeks gelukkige toevalligheden. Vervolgens zou door een andere reeks ongeleide toevalligheden de ongelofelijke diversiteit en complexiteit aan levensvormen zijn ontstaan. Maar als de basis voor de theorie ontbreekt, wat gebeurt er dan met de andere theorieën die op deze veronderstelling gebaseerd zijn? Net zoals een wolkenkrabber zonder fundering zou instorten, kan een evolutietheorie die het ontstaan van het leven niet kan verklaren, geen stand houden. Radu Popa , een microbioloog die niet in het scheppingsverhaal van de bijbel gelooft(Between Necessity and Probability: Searching for the Definition and Origin of Life, 2004), onderzoekt systematisch het eerste begin van leven en de basis definitie van leven en de verschillende theorieën over het ontstaan van leven. Hij verklaart: „Hoe kan de natuur leven maken als het ons onder de volledig gecontroleerde omstandigheden van experimenten niet gelukt is?” Hij zei ook: „De complexiteit van de mechanismen die nodig zijn voor het functioneren van een levende cel is zo groot dat een gelijktijdig verschijnen door toeval niet mogelijk lijkt.”
- Kun je mij één observatie noemen van het ontstaan van een totaal nieuwe diersoort ? Ik heb het niet over het ontstaan van varianten van een soort. Als 'schoolvoorbeelden van evolutie' lees ik altijd weer de bekende lijsten met darwinvinken, berkenspanners, cichliden en DDT-resistente sprinkhanen die helemaal niet gaan over nieuwe soortvorming. Zodra er een totaal nieuwe soort ontstaat waarbij dus ook een nieuwe soortnaam moet worden bedacht mag je mij dat melden. Ik las laatst het artikel "De berkenspanner in ere hersteld" waarin de berkenspanner(peper en zoutvlinder) opnieuw als het "schoolvoorbeeld van evolutie en natuurlijke selectie" wordt aangehaald(www.evolutietheorie.ugent.be/node/23). In de beginsituatie zijn er zowel donkere als bleke berkenspanners net als in de eindsituatie. Er is dus totaal niets genetisch toegevoegd of veranderd. We hebben het nog steeds over de berkenspanner die zowel donkere als bleke varianten kan voortbrengen. Het is misleidend om dit evolutie te noemen. Het is variatie binnen de soort en niet het veranderen van een soort in een totaal andere soort. De soortnaam wijzigt ook niet. Maar ik ben benieuwd, misschien ken jij wel één voorbeeld van een observatie van het ontstaan van een nieuwe diersoort. Ik vraag naar slechts één voorbeeld.
- Kun je één voorbeeld noemen van een genetische mutatie die gezien kan worden als een toename van informatie in het genoom ? Als je dat niet kunt is dit veelbetekenend. Het onvermogen, om ook maar één enkel voorbeeld van een mutatie te noemen, waarbij informatie toegevoegd wordt, betekent meer dan slechts een falende ondersteuning van de theorie. Het is een duidelijke weerlegging van de evolutieleer. Maar misschien kun je wel één voorbeeld noemen.
- Kun je mij één observatie noemen van het plaatselijk gigantisch toenemen van ordening in een gesloten systeem? Dus net zo spectaculair als de toename in ordening tussen louter levenloze materie en de diversiteit van leven die we nu op aarde vinden? De toename in ordening volgens de evolutieleer is namelijk gigantisch groot. Als jij gelooft dat ons universum, volgens wetenschappers een gesloten systeem, tegen de tweede wet van de thermodynamica in, plaatselijk enorm toe is genomen in ordening, dan heb je nog veel meer geloof dan ik. Je weet waarschijnlijk wel dat het universum wordt beschouwd als een geïsoleerd of gesloten systeem. Het is simpelweg onwetenschappelijk om te geloven dat de wet van entropie evolutie toestaat . Check de specialisten: alles neigt te vervallen tot chaos. Paul Davies is een internationaal bekende natuurkundige en publicist, professor in de natuurlijke filosofie aan het Australisch Centrum voor Astrobiologie van de Macquarie University in Sydney en tegenwoordig hoogleraar aan de Arizona State University. Hij zegt in zijn boek 'oorverdovende stilte' het volgende: "Al wat men kan beweren is, dat sommige wetten dieper verankerd zijn dan andere. Een toepasselijk voorbeeld is de tweede hoofdwet van de thermodynamica, mogelijk de meest fundamentele wet in het universum. Deze is op absoluut alles van toepassing, zonder uitzonderingen. De Britse astrofysicus Arthur Eddington drukte het ooit dramatisch uit: 'Als uw theorie in strijd blijkt te zijn met de tweede hoofdwet van de thermodynamica, kan ik u geen hoop bieden; het enige wat u kunt doen is nederig uw hoofd buigen." Overigens beschouwen veel wetenschappers de aarde als een gesloten systeem. Omdat dit de evolutieleer onmogelijk maakt, benadrukken evolutiebiologen dat er zonlicht op de aarde valt. Je kunt zelf vaststellen dat desondanks de overgrote meerderheid van wetenschappers de aarde beschouwt als een gesloten systeem.
- Kun je één voorbeeld noemen waarbij een exemplaar van de drosophila melanogaster door mutatie een toename van geneninformatie heeft verkregen? De al meer dan een eeuw (experimenten vanaf 1900, Thomas Hunt Morgan) durende experimenten met de drosophila melanogaster bewijzen dat het DNA-reparatiesysteem zeer effectief is. Het gaat zelfs nog verder. De door mutaties misvormde vliegjes keren na enkele generaties terug naar hun oorspronkelijke vorm. Dit mechanisme maakt evolutie wel heel lastig. Het toont aan dat er een soort geheugen is dat de grondvorm kent en de beschadigingen door mutaties weer ongedaan maakt. Het onweerlegbare feit dat er na meer dan een eeuw experimenteren, na miljoenen generaties, nog nooit één totaal nieuwe soort fruitvlieg is ontstaan, bewijst dat de leer van evolutie door mutaties onwetenschappelijk is. Maar misschien ken jij die mutatie van de fruitvlieg met toename van geneninformatie wél. Die is namelijk nodig voor evolutie.
- Hoe verklaart de evolutieleer in het licht van "survival of the fittest" die volgens de evolutieleer alles altijd en overal dirigeert, dat mensen eigenschappen hebben die helemaal niet nodig zijn om te kunnen overleven ? Mensen bedrijven allerlei vormen van kunst, maken muziek, dansen, schilderen en hebben opvattingen over schoonheid.
- Hoe verklaart de evolutieleer de gigantische kloof tussen mensen en dieren op het gebied van communicatie, het geweten en de vrije wil? Het zijn alle drie zeer veelomvattende terreinen waarbij op elke terrein niet één, maar vele functionaliteiten bij zijn betrokken, die elk nieuwe genetische informatie eist. Misschien komt er nu een opmerking als: "Vogels kunnen kiezen in welke boom ze een nest gaan bouwen, dus ze hebben een vrije wil." Als vogels een vrije wil zouden hebben, zouden enkele vogels kunnen beslissen: "Dit jaar ga ik een keer geen nest bouwen." Maar vogels die zo geprogrammeerd zijn, bouwen nesten en koekoeken die de nesten van anderen inpikken denken nooit:"Dit is niet eerlijk wat ik doe, dit jaar ga ik zelf een nest bouwen en voedt ik mijn kleintjes zelf." Bij menselijke verbale en schriftelijke communicatie zijn misschien wel de meeste functionaliteiten betrokken: interpreteren, formuleren, introspectie, symboliseren, afstemmen, taalbeheersing, een spraakorgaan dat in verschillende talen begrijpelijke klanken kan voortbrengen etc.
- Hoe verklaar je dat net zo gerespecteerde wetenschappers die in evolutie geloven aannemen dat het leven vanuit de ruimte op aarde is gekomen? Hoewel deze wetenschappers de evolutieleer aanhangen zeggen ze dat de feiten aantonen dat het leven niet spontaan kan zijn ontstaan en dus uit de ruimte gekomen moet zijn. Alexandre Meinesz, hoogleraar biologie en evolutiewetenschapper zegt dat er in de afgelopen vijftig jaar „geen proefondervindelijk bewijs is gevonden ter ondersteuning van de hypothese dat het leven op aarde spontaan uit niets meer dan een moleculaire soep is verschenen, en er zijn geen betekenisvolle vorderingen in de wetenschappelijke kennis die in die richting wijzen”. ( How Life Began — Evolution’s Three Geneses, Alexandre Meinesz, 2008,blz. 30-33, 45)
- Wat is de schakel tussen levenloze materie en de meest 'eenvoudige" levende cel? De evolutieleer leert dat al het leven op aarde zich lang geleden vanuit eenvoudige eerste cellen hebben geëvolueerd. Klein probleem: Eenvoudige cellen bestaan niet. Je hebt vast wel eens een uitgebreide beschrijving gelezen van hoe een prokaryote cel functioneert. Dat is niet complex, maar zeer complex.
- Hoe verklaar jij dat niemand anders dan evolutionisten zelf het 'onderbroken evenwicht' hebben bedacht? Begrijp je de consequenties van het bestaan van deze theorie? 'Punctuated equilibrium' zegt dat soorten gedurende lange tijd niet of nauwelijks zijn veranderd, en dan gedurende korte tijd sterk zijn veranderd. Enkele consequenties: 1. Het 'onderbroken evenwicht' maakt het probleem alleen maar groter. Een veel gehoord argument binnen de evolutieleer is dat "de kleine stapsgewijze veranderingen wel miljoenen jaren hebben geduurd." Dit argument wordt hen door deze theorie uit handen geslagen. Nu moeten wetenschappers aantonen dat grote veranderingen in een relatief zeer korte tijd hebben plaatsgevonden 2. Deze evolutietheorie bestaat omdat evolutiewetenschappers zelf moeten toegeven dat soorten miljoenen jaren lang juist niet zijn veranderd. 3. Het 'onderbroken evenwicht' verklaart dat natuurlijke selectie, die in de klassieke evolutieleer de motor is, juist een rem is op veranderingen. 4. Misschien verwerp jij of andere wetenschappers de theorie van het onderbroken evenwicht. Maar dat verandert niets aan het feit dat het fossielenverslag volgens 'onderbroken evenwicht-evolutionisten' niet eenduidig wijst naar de klassieke evolutieleer.
- Waar zijn de voorouders van de vele meercellige gewervelde dieren die in de pre-cambrium en cambriumlaag worden gevonden? Ernst Walter Mayr was een Duits-Amerikaanse bioloog en evolutionist die gezien wordt als één van de belangrijkste biologen van de twintigste eeuw. Hij verklaart: “Bijna alle […] soorten duiken reeds in volledig ontwikkelde vorm op aan het einde van het precambrium en aan het begin van het cambrium, dat betekent ongeveer 565 tot 530 miljoen jaren geleden. Men heeft geen fossielen gevonden, die tussen hen staan, en ook tegenwoordig bestaan zulke tussenvormen niet. De soorten schijnen dus door onoverbrugbare leemten gescheiden te zijn.” — Ernst Mayr, Das ist Evolution, 3. A., München, 2003, blz. 74.

Als je op de meeste vragen geen duidelijk verklarend antwoord kunt geven kun je niet meer volhouden dat de evolutieleer een wetenschappelijk bewezen feit is. Maar zonder wetenschappelijk bewijs kan iemand daar natuurlijk nog wel in geloven. Noem het in dat geval dan ook een geloof en geen bewezen wetenschappelijk feit. Dat doe ik overigens in mijn geval ook niet. Ik geloof dat God bestaat en ik noem dat geen wetenschappelijk bewezen feit. Daarentegen zie ik wel dingen die ik alleen maar kan verklaren door het bestaan van God. Dat noem ik ook geen wetenschappelijk bewijs, maar een sterke persoonlijke overtuiging die gebaseerd is op wat ik zie.

Jouw verwerping van het "ontwerpargument" is onlogisch en onwetenschappelijk. Het "ontwerpargument" wordt in brede wetenschappelijke kringen aanvaard. Charles Thaxton legt uit waarom het ontwerpargument redelijk is. Hij zegt dat we in het dagelijks leven en bij wetenschappelijk onderzoek toevallige oorzaken van intelligente/voorbedachte oorzaken onderscheiden, wanneer de politie door forensische wetenschappers laat onderzoeken of iemand door een natuurlijke oorzaak is gestorven of is vermoord, wanneer archeologen beslissen of een vuursteen door natuurlijke oorzaken is gevormd of door intelligente mensen is gemaakt. Geleerden aanvaarden algemeen het "ontwerp" argument. De Nasa zend signalen de ruimte in en redeneert dat als intelligente wezens die signalen ontvangen zij zullen concluderen dat er elders intelligent leven is. Isaac Asimov beschreef het doel van het zenden van signalen de ruimte in. Hij redeneert dat als intelligent leven deze signalen ontdekken, zij zullen concluderen dat dit het bewijs van ontwerp is van deze signalen en dat er elders intelligent leven is. Daarnaast zoeken telescopen naar signalen van intelligent leven en dan wordt ook geredeneerd dat als die signalen op ontwerp duiden die dus van intelligent leven afkomstig zijn. Nasa's SETI-programma(Search for Extraterrestial Intelligence) zoekt op die manier naar intelligent leven buiten de aarde. Vele evolutionisten aanvaarden op bovengenoemde onderzoeksgebieden het "ontwerpargument". Het argument dat het in deze voorbeelden niet om levende cellen gaat, draagt juist bij aan de kracht van het ontwerpargument. Een symmetrische vuurstenen pijlpunt kan niet door het toeval tot stand zijn gekomen en is voor wetenschappers een bewijs van intelligent ontwerp. Jij wilt volhouden dat als die pijlpunt zichzelf kan kopiëren, vermenigvuldigen en repareren het wel door toeval tot stand is gekomen. Het ontwerpargument is ijzersterk, logisch en op veel wetenschappelijke gebieden breed aanvaard, behalve door evolutiebiologen.

De DNA molecule is een reeks informatie die vele malen complexer is dan radio of optische signalen. Het is onnatuurlijk complex in grootte, functie en gecodeerde informatie. Intelligente wetenschappers hebben jarenlang in laboratoria geprobeerd om levende cellen te maken. Dit lukt ze niet, zelfs wanneer alle basismaterie aanwezig is en de codes bekend zijn. Ze kunnen signalen de ruimte in sturen, maar geen levende cellen maken. Hoe is het mogelijk dat wetenschappers de ruimte afzoeken naar eenvoudige maar ontworpen, logische signalen maar het overtuigende bewijs van ontwerp in de ingewikkelde genetische code negeren?
Om dit probleem te omzeilen zeggen sommigen dat dit geen onderdeel is van onderzoek door evolutiewetenschappers. Prima, maar dat verandert helemaal niets aan de argumentatie.

Ik merk dat jij hier zelf ook een probleem mee hebt als je schrijft dat "het een misverstand is te denken dat de ingewikkelde levensvormen per toeval zijn gevormd." Je probeert dan te wijzen op bepaalde wetten zoals natuurlijke selectie, terwijl je dan helemaal voorbijgaat aan het feit dat natuurlijke selectie helemaal niets verklaart over het ontstaan van iets geheel nieuws, maar louter selecteert wat al bestaat. Voor het ontstaan van iets nieuws moeten we toch echt bij de mutaties zijn. En wetenschappers zeggen dat mutaties willekeurig/random zijn. Daar kun je niet omheen. Ja, ik weet dat evolutiebiologen hiermee bedoelen dat mutaties 'ongericht' zijn. Ik weet ook dat mutaties ontstaan onder invloed van omgevingsfactoren. En ook dat mutaties blijkbaar op kleine stukken antiparallelle streng van het DNA plaatsvinden. Volgens de definitie van het begrip 'toeval' is dit proces gewoon toeval. Jij maakt op je site een verschil maken tussen random/willekeurig en ongericht. En je schreef in één van je reacties aan mij:" U schrijft dat "doelmatige, complexe, structuren niet door het toeval tot stand kunnen komen", maar dat is gebaseerd op een misverstand: niemand beweert dat doelmatige, complexe structuren door toeval tot stand komen; dat is een veelgehoord misverstand over evolutie." Wikipedia: "Men spreekt van toeval als een gebeurtenis plaatsvindt waarvoor geen doeloorzaak te vinden is. Toeval is een vorm van het ruimere begrip 'onbepaalde oorzaak', waaronder wordt verstaan iedere gebeurtenis die onbedoeld, ongericht of ongestructureerd het plaatsvinden van een andere gebeurtenis bepaalt." En:" In de biologie wordt gebruikgemaakt van toeval in het kader van de evolutietheorie. Een van de uitgangspunten van die theorie is dat de variatie in eigenschappen van individuen in een populatie toevallig van aard is. Doordat individuen die het best aangepast zijn aan de lokale omgeving, de beste kans hebben zich voort te planten, zullen in de loop van de tijd door natuurlijke selectie de eigenschappen van de populatie veranderen. Een andere toepassing van toeval in de evolutietheorie is het concept van genetische drift." Overigens noemen verschillende takken van wetenschap, waaronder veel evolutiebiologen, mutaties toeval. Professor Mario Vaneechoutte, microbiologie Universiteit van Gent in zijn antwoord op een vraag hierover: "De theorie van het neodarwinisme: blinde mutaties die, wanneer ze - geheel per toeval - een voordeel bieden, zullen zich verspreiden in de populatie omdat de bezitter ervan meer nakomelingen heeft/kan hebben. Deze theorie zou ik dus op basis van jouw bewering niet aan de kant durven schuiven." Dus het is helemaal geen misverstand dat ik begrijp dat ingewikkelde levensvormen volgens de evolutieleer door toeval zijn ontstaan, nee , het is iets waarvan je zelf ook blijkbaar aanvoelt dat het niet logisch is. En Dawkins ook, die de evolutie als een blinde horlogemaker voorstelt. 'Blind' omdat het ontstaan van nieuwe levensvormen willekeurig is en 'horlogemaker' omdat er blijkbaar volgens Dawkins een vorm van intelligentie in de natuur zit. Ik begrijp dat dit een lastig punt is voor de evolutieleer. Bovendien is de zeer complexe informatie die nodig is voor het coderen en beheersen van alle genetische processen per definitie niet-materialistisch, onstoffelijk.

Op Internet wordt men op de vele evolutie-sites zeer regelmatig geïnformeerd over "de snelle soortvorming van de cichliden in het Victoriameer". De leek trekt dan de conclusie:"Zie je wel, er zijn voorbeelden in de natuur dat er nieuwe soorten kunnen ontstaan, de vele soorten cichliden zijn daar het bewijs van." Deze informatie komt neer op misleiding en bedrog. Hoezo: "nieuwe soorten" ? Op www.nemokennislink.nl staat: "Honderden cichlidensoorten leven in het Victoriameer naast elkaar en veel nauwverwante soorten schieten kuit op dezelfde plaats en tijd. Genetische barrières die hybridisatie (kruising van soorten) voorkomen, zijn er niet: kruisingen die we in het aquarium hebben uitgevoerd tussen verschillende soorten, leverden levensvatbare en vruchtbare nakomelingen op. Toch paart ieder individu onder de meeste omstandigheden in het meer met een soortgenoot."
Ze leveren bij kruising levensvatbare nakomelingen op, dus behoren ze tot dezelfde soort. Evolutieaanhangers hanteren blijkbaar een aangepaste definitie van wat een "soort" is en laten het Biologische Soort Concept (BSC) van Ernst Mayr los: “Een soort is een groep populaties waarvan de individuen het potentieel hebben om onderling vruchtbare nakomelingen te produceren.” Volgens deze definitie moeten de verschillende cichliden in het Victoriameer variaties worden genoemd en niet verschillende soorten.

Je zult me misschien antwoorden dat er meerder definities van "soort" bestaan. Dat is mij bekend en dat is precies ook waar ik naar toe wil. Evolutieaanhangers ruilen maar al te graag bovengenoemde meest bekende definitie in voor andere definities van 'soort'. Maar natuurlijk is het mogelijk een definitie te bedenken waarbij je de verschillende variëteiten haplochromiden verschillende soorten kunt noemen. Daar is een evolutiewetenschapper blij mee, want het lijkt zijn theorie te ondersteunen. Dan horen vissen die onderling vruchtbare nakomelingen kunnen voortbrengen plotseling tot een andere soort. Maar als je definities moet aanpassen om observaties in de evolutietheorie te kunnen passen, ben je niet op een eerlijke manier met wetenschap bezig.

We zijn het erover eens dat alle hondenrassen van dezelfde oorspronkelijke hond afstammen. Kijk eens wat een ongelofelijke verschillen tussen de variaties in uiterlijk en gedrag! Maar met die enorme variatie bestaat er ook een harde soortgrens die noch in laboratoria, noch in de natuur overschreden kunnen worden. Honden blijven honden. Diezelfde harde grens zal ook nooit bij de haplochromiden overschreden worden. Haplochromiden blijven haplochromiden.

Ik heb contact opgenomen met dr. M.E. Martine Maan, verbonden aan de Rijksuniversiteit Groningen die de cichliden in het Victoriameer bestudeert (haplochromiden behoren tot de familie van de cichliden). In antwoord op mijn vraag of de verschillenden soorten cichliden van het Victoriameer onderling kunnen kruisen en vruchtbare nakomelingen kunnen voortbrengen, schrijft ze mij het volgende:
"Beste meneer de Beer, Dank voor uw mail. Ik doe inderdaad onderzoek aan Victoriacichliden. Het kruisen van verschillende soorten cichliden is mogelijk, als de beide oudersoorten niet al te lang geleden van elkaar zijn afgesplitst. Alle haplochromiden van het Victoriameer, bijvoorbeeld, kunnen met elkaar gekruist worden - deze soorten zijn relatief jong. Collega's van mij in Zwitserland hebben voor Afrikaanse cichliden onderzocht hoe 'reproductieve compatibiliteit' afneemt naarmate de oudersoorten genetisch verschillen - in de bijlage stuur ik twee artikelen mee. Kort gezegd: als soorten meer dan een paar miljoen jaar van elkaar gescheiden zijn, wordt kruisen lastig.
Hopelijk is uw vraag met deze informatie beantwoord! Vriendelijke groet, Martine"

De enige uiterste consequentie van de scheiding in het leefmilieu is: " als soorten meer dan een paar miljoen jaar van elkaar gescheiden zijn, wordt kruisen lastig."
Ik herhaal: "Alle haplochromiden van het Victoriameer kunnen met elkaar gekruist worden - deze soorten zijn relatief jong." Ik noem dit misleidend. Dieren die volgens de meest bekende definitie van soort tot dezelfde soort behoren, behoren volgens evolutiewetenschappers dus tot verschillende soorten. En zo komt het wijd verbreide nieuws in de wereld dat er observaties zijn van soortvorming.
Dit brengt mij ook tot een andere conclusie. Als observaties van deze cichliden zo duidelijk door evolutiewetenschappers in boeken, op Internet en in studieboeken naar voren wordt geschoven als een sterk bewijs voor soortvorming en evolutie, dan is er blijkbaar gebrek aan bewijs.

Een van de vele voorbeelden is het artikel op Wikipedia over "soortvorming". Er wordt in gezegd:"Soortvorming is een van de belangrijkste onderzoekgebieden binnen de evolutiebiologie." En:" Er bestaat een groot aantal voorbeelden van al deze manieren van soortvorming." Vervolgens wordt de lezer verwezen naar twee documenten. In een van deze documenten (Observed instances of speciation by Joseph Boxhorm) wordt eerst gezegd: "The BSC is most strongly accepted among vertebrate zoologists and entomologists." Zoals je weet is het potentieel kunnen voortbrengen van vruchtbare nakomelingen in deze definitie een belangrijk onderdeel. Vervolgens worden er meerdere redenen genoemd waarom biologen deze definitie liever loslaten en andere definities gebruiken. "When we examine putative speciation events, we need to ask the question, which species definition is the most reasonable for this group of organisms? In many cases it will be the biological definition. In many other cases some other definition will be more appropriate." Al er dus geschreven wordt over soortvorming, zou erbij vermeld moeten worden welke definitie van soort hier wordt gebruikt. Vervolgens worden er voorbeelden gegeven van 'soortvorming'. De genoemde feiten leiden bij mij tot geheel andere conclusies dan dat dit voorbeelden van 'soortvorming' zijn. In alle voorbeelden, zonder uitzondering, gaat het over het ontstaan van onvruchtbare nakomelingen, groepen die kiezen voor een andere habitat (en onderling nog steeds vruchtbare nakomelingen kunnen voortbrengen óf onvruchtbaar zijn geworden), het ontstaan van hybriden, het ontstaan van een voorkeur voor specifieke soortgenoten bij het paren, het ontstaan van rassen die sterk verschillen(ondersoorten) e.d. Dit geldt ook voor de sites en documenten waar jij mij naar verwezen hebt in je vorige antwoorden. De feiten en observaties tonen aan dat elke soort blijkbaar begrensd is, dat al die experimenten en observaties nog steeds geen geheel nieuwe soort met nieuwe geneninformatie en nieuwe functionaliteiten voortbrengen. Want dáár ligt toch de bewijslast voor de evolutiebiologen? Niet voor het ontstaan van allerlei variëteiten en van groepen die zich niet meer voort kunnen planten, want dat is oud nieuws en past geheel in de opvatting dat soorten zijn geschapen met een grote potentie van aanpassing aan hun omgeving, maar ook met een barrière die voorkomt dat een soort (stapsgewijs) in een geheel andere soort verandert. Tegen die overduidelijk aanwezige barrière lopen evolutiebiologen voortdurend aan zonder zich af te vragen wat dit betekent. Het is voor mij duidelijk dat bovengenoemde feiten niet aantonen dat soorten kunnen veranderen in andere soorten, maar juist het tegendeel bewijzen.

Mijn conclusie is dat de al die aanhalingen en 'voorbeelden van snelle soortvorming' van de haplochromiden in het Victoriameer onjuiste informatie is en misleidend.

Bij voorbaat mijn dank voor het lezen en voor je reactie,

Met vriendelijke groet,

Frans de Beer

Reactie:

Beste Frans,

Aan het begin van uw reactie geeft u aan dat het u, als leek, verbaast dat zo veel wetenschappers, die er jaren op gestudeerd hebben en er dagelijks mee werken, de bewijzen voor evolutie accepteren.  Waarom zijn vrijwel alle biologen - gelovig of niet - ervan overtuigd dat evolutie de beste verklaring is voor de ontwikkeling van het leven op aarde? Zou dat wellicht te maken kunnen hebben met een verschil in kennis? Hebt u wel eens een studieboek evolutiebiologie op wetenschappelijk niveau gelezen? Deze wordt bijvoorbeeld veel gebruikt. Biologie is een brede en complexe wetenschap en evolutie is in een aantal opzichten tegenintuitief. U stelt een aantal vragen waarop ik hieronder kort in zal gaan. 

U lijkt nog steeds niet te begrijpen dat evolutie niet ineens "totaal nieuwe soorten" oplevert, dat zou juist een aanwijzing voor creationisme zijn! Soorten ontstaan gradueel in de evolutie, doordat varianten in de loop der tijd van elkaar gaan verschillen en reproductief geïsoleerd raken. In mijn vorige reactie gaf ik al een link met voorbeelden, hier zijn nog meer plantvoorbeelden te vinden. U hebt het ook nog steeds over "volledig gevormde soorten", maar dat is biologisch gezien wartaal: soorten kunnen niet voor een kwart, de helft of volledig gevormd zijn. Overgangen tussen soorten zijn gradueel. Als de verschillen groot genoeg zijn voor reproductieve isolatie, spreekt men van een andere soort. Van voordelige mutatie zijn veel voorbeelden te vinden in de literatuur, hier is een klein overzicht te vinden. Een mooi voorbeeld bij onszelf is dat we door een mutatie ook na onze kindertijd lactose (melksuiker) kunnen afbreken, en zo ons hele leven melk kunnen gebruiken als voeding. Belangrijke mechanismen voor informatietoename in het genoom zijn genduplicatie en genoomduplicatie. Beide mechanismen zijn uitgebreid gedocumenteerd in de literatuur en worden ook behandeld in de studieboeken (zoals die van Futuyma). Een specifieker boek op dit gebied is The Origins of Genome Architecture van Michael Lynch. Zie ook dit boek. 

Er is nog geen volledige verklaring voor het ontstaan van leven. Wel zijn er onderbouwde hypothesen en deelverklaringen. De Engelse Wiki biedt een aardige introductie. Het feit dat we nu nog geen volledige verklaring hebben, zegt alleen wat over onze huidige onwetendheid op dit gebied, niet over de noodzaak tot een bovennatuurlijke verklaring. Bij een raadsel domweg zeggen dat God het wel gedaan moet hebben omdat wij het nog niet begrijpen, is niet alleen lui en onwetenschappelijk, maar verklaart verder niets. Het ontstaan van leven heeft niet plaatsgevonden in een gesloten systeem (er was op aarde een constante influx van energie door de zon, bliksem, hydrothermale bronnen enz.). Het gehele universum is waarschijnlijk een gesloten systeem. Dat u bent geroeid en in leven blijft, is het meest duidelijke bewijs dat lokaal orde kan toenemen in het universum. Hier kunt u zich verder verdiepen in thermodynamica en evolutie. 

Ook uw andere punten hebben steeds dezelfde structuur: ik kan niet begrijpen hoe X evolutionair ontstaan is, dus moet het wel geschapen zijn. Er is over al deze punten gigantisch veel literatuur beschikbaar en die ga ik niet allemaal voorkauwen. Ook blijft u bepaalde misvattingen herhalen. Uw punten over 'punctuated equilibria' zijn ook gebaseerd op misverstanden (lees wat Gould hierover zélf heeft geschreven in The Structure of Evolutionary Theory, vooral hoofdstuk 9). Ik zou u willen aanraden te beginnen met een goed studieboek over evolutie, zoals dat van Futuyma. Hier is een antwoord te vinden om vrijwel elke creationistische claim. 

Wat toeval betreft moeten we een onderscheid maken tussen mutaties en evolutie. Mutaties zijn toevallig (in de zin van ongericht), maar complexe structuren evolueren niet door toeval (in de zin van willekeurig), zoals u eerder leek te beweren ("doelmatige, complexe, structuren [kunnen] niet door het toeval tot stand komen"). Dit zou immers de rol van natuurlijke selectie negeren, een mechanisme dat alles behalve willekeurig is! Als u meent dat er volgens Dawkins "een vorm van intelligentie in de natuur zit", hebt u duidelijk zijn boek niet gelezen en begrijpt u de werking van natuurlijke selectie niet. Wat Dawkins juist laat zien, is hoe onintelligente selecterende mechanismen (natuurlijke selectie) die inwerken op ongerichte mutaties tot complexiteit kunnen leiden. Misschien moet u zijn boek eens daadwerkelijk gaan lezen? 

Met vriendelijke groet,

Bart Klink