Frans de Beer schreef op 6 januari 2017:

Beste Bart,

Hoewel van oudere datum, ben ik bekend met boeken over de evolutietheorie. Ik heb vroeger de evolutieleer onderwezen op scholen en was weliswaar religieus opgevoed maar hing geen enkele religie aan. Ik ben dus in vergelijking met jou de omgekeerde weg gegaan. Toen ik na vergelijking van vele argumenten tot de conclusie kwam dat er niet één wetenschappelijk feit bestaat dat ons ondubbelzinnig dwingt om evolutie als een onomstotelijke waarheid te aanvaarden, stootte ik op het volgende punt. Het bestaan van een schepper leek mij niet acceptabel. Een schepper die almachtig is en liefde, alles bestuurt en ons dan in deze wereld met onrecht en lijden laat leven? Toen ik hier een logische verklaring voor ontdekte die ik nog niet kende durfde ik wel verder te gaan op die weg.

Ik neem aan dat de evolutietheorie 'onsterfelijk' is, niet omdat er onomstotelijke bewijzen zijn, maar omdat het voor veel mensen een gat opvult dat ontstaat als het bestaan van een schepper niet meer acceptabel lijkt. Men zoekt terecht toch naar een verklaring waarom wij hier zijn.

Het klopt dat ik recente boeken over evolutie niet heb gelezen, maar wel artikelen over dit onderwerp die online staan. De reden is dat de basis van de evolutieleer steeds dezelfde blijft en de hoofdargumenten steeds dezelfde zijn. Omdat die uitgangspunten volgens mijn begrip strijdig zijn met bekende en alom aanvaarde wetten, zal het mij niet verder brengen om die boeken te gaan lezen. De volgende zaken zullen hierdoor niet veranderen.
Evolutie voert het fossielenverslag aan. Maar als vormen dan op elkaar lijken, waarom is dan de enig aanvaardbare conclusie dat ze geëvolueerd zijn? In veel ontwerpen vinden we wielen: fietsen, treinen, vliegtuigen, printers. De reden is dat de maker ze handig en functioneel vond. Ik zie op veel officiële sites over evolutie plaatjes van een skelet van de mens naast die van andere primaten. Zou het kunnen zijn dat de ontwerper deze vorm handig en functioneel vond?

Mutaties: dit proces is random en de basis voor genetische veranderingen. De wetten van natuurlijke selectie bepalen welk individu overleeft, niet welke ontstaat. Alle andere wetten die worden genoemd en zouden leiden tot nieuwe soorten kunnen hun werk pas doen als er mutaties hebben plaatsgevonden. Dus de basis is, zoals je zelf noemt: doelloos gepruts. Zoals ik schreef, een wetenschapper van het Max Planck Instituut die al 30 jaar mutaties onderzoekt bij planten stelt dat mutaties geen nieuwe soort kunnen voortbrengen. Inderdaad, er wordt regelmatig beweerd dat soortvorming in de natuur is geobserveerd en in experimenten is aangetoond. Ik lees bv op Wikipedia:" Bij fruitvliegen is zowel in de natuur als bij experimenten soortvorming waargenomen. Bij de fruitvlieg is in experimenten vorming van nieuwe soorten aangetoond, onder andere door de evolutiebioloog Theodosius Dobzhansky (1900-1975)." Dan lees ik vervolgens op nemokennislink:" Fruitvliegen kunnen ook zeer snel evolueren. In 1971 rapporteerden de onderzoekers Dobzhansky en Pavlovsky het ontstaan van een nieuw soort fruitvlieg in hun lab. Ze begonnen in 1958 een cultuur met één zwangere fruitvlieg van de soort Drosophila paulistorum uit Colombia. Haar nakomelingen bleken zich te kunnen voortplanten met een ander type D. paulistorum, afkomstig uit een ander gebied. In 1963 ontdekten de onderzoekers dat er iets was veranderd: de twee typen fruitvlieg konden nog steeds paren, maar de nakomelingen bleken onvruchtbaar. Wat er in die vijf jaar precies is gebeurd, is onduidelijk. Maar uiteindelijk waren er dus twee soorten fruitvliegen in plaats van één." Dat is dus precies wat ik beweer, dat er hooguit hybriden of onvruchtbare nakomelingen ontstaan. Ik beschouw het als misleidend , in ieder geval onvolledig, om dan van evolutie te spreken. De meeste mensen die deze tekst over Dobzhansky en soortvorming op Wikipedia lezen, denken dan dat die fruitvlieg in een heel ander diertje is veranderd.

Je schrijft: " Ook uw vraag over "deels gevormde organen of functies" gaat uit van een misverstand: er is een bepaald doel met verschillende stadia daarnaartoe. Zo werkt evolutie niet. Evolutie is opportunistisch: ze prutst verder met wat er al is, kleine varianten op het reeds bestaande. Veel van dergelijke kleine veranderingen leiden uiteindelijk tot grote veranderingen." Deze opmerking geeft nóg meer kracht aan mijn argument. Alles wat nu leeft is in ontwikkeling volgens de evolutieleer. Er zal niet alleen een enorme lange lijst moeten zijn van nu levende organismen met deels gevormde organen, maar van organismen met ondoelmatige, kleine vreemde afwijkingen die noch rudimentair zijn, noch wijzen op een groei naar een werkend orgaan. Afwijkingen die we niet kunnen plaatsen. Bij planten, bij dieren en bij mensen. En dan ook in verschillende stadia.
Die lijst bestaat niet. Dit alleen al is voor mij een afdoend bewijs.

Wij zien een onveranderlijke wetmatigheid die tot wanorde leidt. Een aan haar lot overgelaten auto is na 100 jaar een verroest wrak, we zien overal verval. Ons universum wordt als een gesloten systeem gezien, dus in dit universum geldt een wet die zegt dat chaos toeneemt of hooguit gelijk blijft. De evolutieleer en abiogenese zijn strijdig met deze wet.
Alle boeken en theorieën ten spijt, er bestaat tot op dit moment geen sluitende wetenschappelijke verklaring voor abiogenese.

Er zijn veel te veel 'toevalligheden' in ons universum. En ecosystemen die op een complexe manier samenwerken. Dieren en planten die onderling van elkaar afhankelijk zijn. Ik zal je die lijst hier besparen, want die is heel lang en waarschijnlijk ben je hiervan op de hoogte.
Kosmologisch argument: Je schrijft: "Ten tweede veronderstelt causaliteit dat een oorzaak altijd vóór een gevolg plaatsvindt. Er is dus tijd nodig voor een causaal verband. Nu wordt over het algemeen aangenomen in de kosmologie dat tijd en ruimte mét de oerknal zijn ontstaan. Het is dus logisch onmogelijk dat 'vóór de oerknal' bestaat, omdat er geen sprake is van tijd. Vragen wat er vóór de oerknal is, is dus hetzelfde als vragen wat er ten noorden van de noordpool ligt: beide zijn onmogelijke en zinloze vragen."
Op de site: "Wetenschap in beeld" is te lezen: "Wat was er voor de oerknal?
Vroeger was de standaardreactie van astronomen dat die vraag niet zinnig was. Maar die houding verandert. De laatste jaren komen er steeds meer theorieën die uitgaan van een tijd vóór de oerknal, soms ook met andere universa." Ook andere sites zoals "allesoversterrenkunde" stellen zeker niet dat de vraag wat er vóór de oerknal was, zinloos is.

Je schrijft:" Het kosmologische argument meent dat er een eerste oorzaak moet zijn. Dit zegt echter niets over de eigenschappen van deze 'eerste oorzaak'. Christenen menen altijd dat dit 'hun' god moet zijn, maar waarom? Waarom niet Allah, of een van de vele andere goden die de mens heeft uitgevonden? Het kosmologische argument kan gebruikt worden door elke godsdienst, en is dus zeker geen bewijs voor het bestaan van de christelijke god!"

Daar ben ik het mee eens. Ik spreek over een schepper. Als we het gaan hebben over wie die schepper is, betreden we het gebied van het geloof. Maar dat doet helemaal niets af aan het kosmologische argument.
Je schrijft:" Het kosmologische argument doet meteen de vraag rijzen wat god veroorzaakt heeft. Gelovigen antwoorden dan vaak dat god geen oorzaak heeft, oneindig is, buiten de tijd staat, enzovoort. De veronderstelling dat alles een oorzaak heeft wordt tegengesproken doordat god er geen nodig heeft. Als god dan geen oorzaak nodig heeft, waarom het universum wel?"
En: "Als alles het gevolg is van acties, waar is dan de eerste actie en wat is er dan vóór die eerste actie?"
De redenering die ik volg is deze: uit de totale afwezigheid van wat maar ook, vanuit het absolute niets kan onmogelijk een universum ontstaan. Dat staat voor mij als een paal boven water. Deze vaststelling leidt tot een onontkoombare conclusie. Het enige alternatief is dat er iets is dat geen begin heeft gehad én in staat is geweest voort te brengen wat we nu zien.
Wetenschappers stellen dat in zwarte gaten de ons bekende natuurwetten niet meer gelden. Met de ons bekende natuurwetten kunnen we uitzoeken of de evolutieleer hier volledig in overeenstemming mee is of verworpen moet worden. Maar er zijn nu eenmaal gebieden waar de ons bekende natuurwetten niet meer gelden.
Met vriendelijke groet,

Frans de Beer

Reactie:

Beste Frans,

Geen enkele wetenschappelijke theorie is onsterfelijk: ze worden constant getoetst, bijgesteld en soms verworpen of vervangen door een betere theorie. Voor de evolutietheorie is dat niet anders. Ook die is sinds Darwin uitgebreid, bijgesteld maar vooral uitvoerig bevestigd door wetenschappelijke ontwikkelingen na zijn tijd (vooral de genetica). Dat deze theorie "een gat opvult dat ontstaat als het bestaan van een schepper niet meer acceptabel lijkt" is voor atheïsten mooi meegenomen, maar niet de reden dat ze de basis is van de moderne biologie. Er zijn overigens ook genoeg gelovige biologen die evolutie accepteren en dus zeker geen gat hebben om op te vullen. Het bewijs voor de evolutietheorie is simpelweg overweldigend, en dat is zichtbaar voor eenieder die zich er onbevooroordeeld in verdiept. 

Het fossielenbestand vormt niet alleen een bewijs voor evolutie omdat fossielen "op elkaar lijken", zoals u meent, maar omdat die fossielen een bepaald ontwikkelingspatroon laten zien in de aardlagen. Daarnaast komen deze ontwikkelingen overeen met wat we uit de genetica leren. Fossielen zorgen dus voor een dubbele bevestiging. Of een Maker een ontwerp wel of niet functioeel vond, is erg vaag, en slecht of niet wetenschappelijk toetsbaar. Dit is dus geen overtuigende tegenwerping. 

Er zijn meerdere voorbeelden bekend van soortvorming. Het is een tak van de biologie waarin veel onderzoek gedaan wordt en waar complete boeken over volgeschreven zijn (zie bijvoorbeeld deze voor een geode introductie). Bij soortvorming is er overigens geen sprake van een dier dat "in een heel ander diertje is veranderd", zoals u blijkbaar verwacht. Soortvorming gaat gradueel, hetgeen uiteindelijk leidt tot twee populaties die reproductief geïsoleerd zijn en men spreekt van twee verschillende soorten. 

Dat u verwacht dat er "een enorme lange lijst moeten zijn van nu levende organismen met deels gevormde organen", geeft aan dat u nog steeds gevangen zit in een misverstand. Je kunt alleen spreken van "deels gevormde organen" als er een bepaald (eind)punt bereikt moet worden (waar dit orgaan dan nog niet is). Dergelijke punten bestaan echter niet in de evolutie, dus is het onzinnig om te spreken van "deels gevormde organen". Wel zie je veranderingen van structuren, bijvoorbeeld poten die uit vinnen ontstaan, maar alle stadia daartussen (''vinpoten') zijn volledige organen op zichzelf. Ik heb dit in mijn vorige reactie ook al uitgelegd (en dit als voorbeeld gegeven), maar daar gaat u niet op in. 

Ook uw idee "onveranderlijke wetmatigheid die tot wanorde leidt" is onjuist en gebaseerd op een verkeerd begrip van thermodynamica. Auto's zijn andere thermodynamische systemen dan organismen. Dat het complete universum een gesloten systeem is, wil niet zeggen dat entropie altijd en overal daalt - integendeel: entropie kan lokaal stijgen! Bepaalde chemische en biologische systemen zijn niet gesloten en zijn goed in staat om de entropie te doen stijgen. 

We weten niet wat er was voor de oerknal en of je daar zinnig over kunt spreken. Onze huidige theorieën over de evolutie van het universum gaan simpelweg niet zo ver terug. Wel zijn er bepaalde modellen die uitgaan van een tijd vóór de oerknal, maar die zijn vrij speculatief en kunnen op dit moment niet volledig bevestigd worden. Wat ik hierover schrijf, is dan ook niet strijdig met de sites die u aanhaalt. Niemand kan daar op dit moment met zekerheid iets over zeggen. Zelfs áls "vanuit het absolute niets kan onmogelijk een universum ontstaan", is er nog een simpelere verklaring dan de goddelijke: er is altijd een iets geweest in plaats van een absoluut niets. Dat iets kan een vorig of een ander universum zijn. Ook is het mogelijk dat het huidige universum er altijd al is geweest. Dit zijn allemaal serieuze wetenschapeplijke modellen (die ook als zondanig worden besproken in de kosmologie) die geen God nodig hebben. 

Met vriendelijke groet,

Bart Klink