Jan Braal schreef op 15 juli 2013:

Geachte heer Klink,
Ik heb een vraag waarvan ik benieuwd ben wat uw mening hierop is.
Als een zoon van mij op 3 jarige leeftijd komt te overlijden omdat het een zwak en ziekelijk kind is, zou dit volgens de evolutietheorie een natuurlijke proces zijn van het overleven van de sterkste. Waarom schreeuwt iedere cel in mij dat dit niet natuurlijk is, waarom blijft het hart dan verscheurt achter. Als resultaat van een evolutie zou ik dan toch beter moeten weten?
Alvast bedankt voor uw reactie.
Met vriendelijke groet,

Jan Braal

Reactie:

Beste Jan,

Het is natuurlijk dat ieder levens wezen komt te overlijden, de best aangepaste alleen later dan de minder goed aangepast. Het is ook natuurlijk dat uw hart verscheurd is als dat levende wezen uw kind is, want u hebt een diepe emotionele band met uw kind. Die diepe emotionele band is evolutionair goed te verklaren omdat daarmee het kind de grootste kans op overleven en opgroeien heeft. Dit geldt niet alleen voor mensen overigens, maar in meer of mindere mate voor elk sociaal zoogdier.

Met vriendelijke groet,

Bart Klink