Ex-atheïst Alex Griffioen daagt op zijn site Who's your daddy?! atheïsten uit door naar de redenen te vragen waarom zij niet geloven. Met zijn site probeert hij het aannemelijk te maken dat de christelijke god de enige echte is. Tot nu toe staat er niet bijster veel op de site waarmee hij bovenstaand doel probeert te bereiken, slechts een aantal wist-je-dat-jes en twee artikelen. Ik neem aan dat er in de toekomst nog meer zal volgen. Hieronder geef ik alvast beknopt een reactie op zijn argumenten.

De wist-je-dat-jes
"Tot op heden is niet één archeologische vondst in strijd met de geschiedenis volgens de Bijbel. In tegendeel. De Bijbel leidt soms zelfs tot verrassende ontdekkingen."

Dit is simpelweg onjuist en getuigt van een behoorlijke onwetendheid op dit gebied. Hoewel er een aantal dingen uit de bijbel bevestigd zijn door archeologisch onderzoek (wat natuurlijk geen garantie is dat de rest waar is), zijn er ook zeer veel dingen juist weersproken. Een voorbeeld hiervan is de massale uittocht uit Egypte, waar nergens ook maar enig spoor van terug te vinden is, wat wel te verwachten zou zijn als het echt gebeurd was zoals beschreven. Deze uittocht wordt door de meeste archeologen dan ook beschouwd als mythe. Daarnaast zijn er nog vele voorbeelden te geven van inconsistenties tussen de bijbel en archeologie. Nu zwijg ik nog maar over de inconsistenties tussen de bijbelse scheppings- en vloedmythe en moderne astronomie, geologie en biologie.

"Toen men omstreeks 1.500 v.C. nog geloofde dat de aarde gedragen werd door een reusachtig dier of mens, schreef Job al dat God de aarde had 'opgehangen boven het niets' (Job 26:7)."

Wie wat verder kijkt dan alleen deze passage, zal er achter komen dat het bijbelse wereldbeeld totaal in strijd is met het moderne wereldbeeld. De schrijvers van de bijbelboeken geloofden in een platte aarde die stevig vaststond op pijlers. De hemel (het gewelf) stond daar als een stolp overheen. God woonde boven op deze stolp en kon daarvandaan naar beneden komen (zie het verhaal over de toren van Babel). Een dergelijk wereldbeeld was normaal in die tijd, men wist gewoon niet beter. In dit artikel wordt het bijbelse wereldbeeld uitgebreid besproken en met bijbelse passages onderbouwd.

Is de aarde volgens de bijbel opgehangen boven het niets? Niet echt:

U hebt de aarde op pijlers vastgezet, tot in eeuwigheid wankelt zij niet. (Ps. 104:5)

Vast staat de wereld, zij wankelt niet (Ps. 93:1)

Van de HEER zijn de pijlers der aarde waarop hij de wereld heeft vastgezet. (1 Sam. 2:8)

Al beeft de aarde met haar bewoners, ik heb haar op zuilen vastgezet. (Ps. 75:4)

"Veel bekende kosmologen die de structuur en evolutie van het universum bestuderen, erkennen dat er een moment van schepping heeft plaatsgevonden."

Een aantal kosmologen doet dit inderdaad, de meerderheid neemt het universum gewoon voor wat het is of probeert een naturalistisch verklaringsmechanisme te vinden. De American Astronomical Society (het grootste genootschap van professionele astronomen in de VS) heeft afstand genomen van "Intelligent Design". Schepping is geen wetenschap en hoort er ook niet in thuis (zie mijn artikel "Waarom creationisme geen wetenschap is"

"De kans dat leven ontstaat uit levenloze materie bedraagt 1:10^40.000 en is daarmee onmogelijk volgens wiskundige Sir Fred Hoyle (1915-2001)."

Het is onmogelijk om voor het ontstaan van leven een kansberekening te maken. We hebben (in ieder geval op dit moment) geen idee hoe de allereerste levensvormen eruit gezien hebben, het zal in ieder geval niet te vergelijken zijn met een complete moderne cel. Daarnaast is het ontstaan van leven voor een groot deel chemie, dus geen toeval, maar wetmatigheid. Ook wordt er in dit soort kansberekening geen rekening gehouden met het massaal simultaan experimenteren met het ontstaan van leven dat de natuur miljoenen jaren heeft kunnen doen. Zie verder: Lies, Damned Lies, Statistics, and Probability of Abiogenesis Calculations.

"Astronoom en wiskundige Sir Fred Hoyle zei ooit: "Er is geen verschil tussen het ontstaan van de cel door toeval en het ontstaan van een Boeing 747 door een orkaan die een schroothoop treft.""

Dat klopt. Het ontstaan van de cel is ook geen toeval, maar het gevolg van natuurlijke wetmatigheid en selectie. Tevens is een moderne cel niet te vergelijken met de eerste vormen van leven. Zie verder hierboven en hier.

"Moderne diepzeecamera's hebben enorme geisers ontdekt op de bodem van de oceanen. In de Bijbel sprak Job omstreeks 1.500 v.C. al over de bronnen op de bodem van de oceaan (Job 38:16)."

Wie deze tekst in zijn context leest, zal zien dat deze zinnen een symbolische betekenis hebben, geen geologische. Als dit soort teksten als wetenschappelijke verhandelingen gelezen worden, wordt het volledige onzin (wat zijn bijvoorbeeld "poorten van de dood" en "de deuren van het diepste donker"?) en verliest het zijn poëtische betekenis. Daarnaast zijn geisers geen bronnen van de zee (waar Job het over heeft), maar plaatsen waar reeds aanwezig water tot het koopunt wordt verhit en daardoor opstijgt of uitbarst (simpel gesteld).

Het artikel "God laat onschuldige mensen lijden"
Hier wordt als theodicee (rechtvaardiging van God ten opzichte van het in de wereld bestaande kwaad) de zondeval en vrije wil gegeven. Ten eerste is er niets dat suggereert dat de zondeval meer is dan een mythe. Ten tweede is het onrechtvaardig iemand te laten boeten voor wat anderen (Adam en Eva) gedaan hebben, zonder dat diegen daar ook maar enige invloed op heeft. Ten derde komt heel veel kwaad van oorzaken die buiten onze wil liggen. Hier ga ik verder in op het theodicee.

De verklaring die Anne Graham geeft snijdt ook geen hout. Het kwade treft iedereen, te allen tijde, onafhankelijk van staatsinrichting of vroomheid.

De oplossing van C.S. Lewis kan ook onmogelijk het lijden uitsluiten: heel veel lijden gaat buiten onze wil en mogelijkheden om. Dat neemt overigens niet weg dat een hoop leed wél te voorkomen is als de mens wat humaner zou zijn. Daar is geen godsdienst voor nodig, maar humaniteit.

Het artikel "Er is geen bewijs voor God"
Hier voert de auteur aan dat de betrouwbaarheid van de bijbel een bewijs is voor het bestaan van God. Hij beweert dat wie aan de bijbel twijfelt, op slag beroemd zou zijn. Blijkbaar is de schrijver onbekend met de rijke historie van bijbelkritiek, met grote namen uit de beginperiode hiervan als Friedrich Schleiermacher (1768-1834), David Friedrich Strauss (1808-1874), and Ludwig Feuerbach (1804-1872). Bijbelkritiek vormt een groot onderdeel van hedendaagse theologie en wordt aan elke theologische faculteit gedoceerd. De opvatting dat de bijbel volledig betrouwbaar en onfeilbaar is, heeft reeds lang geleden afgedaan, en terecht. Wat zouden er veel beroemde mensen bijkomen als we de auteur mogen geloven!

Het besef dat veel ons verstand te boven gaat, is geen bewijs voor het bestaan van God, maar het bewijs van menselijke onwetendheid. God is slechts een asylum ignorantiae (toevlucht voor onwetendheid), geen bewijs voor het bovennatuurlijke. Momenten van diepe ontroering, ontzag en grote verbazing; besef van grootsheid, van gebeurtenissen die je niet onder woorden kunt brengen, van ontdekkingen van het onbekende, van ogenblikken waarin je het idee de wereld te kennen laat vallen vormen evenmin een bewijs voor het bestaan van God. Deze geweldige ervaringen kan iedereen hebben, een atheïst ook.

Ik blijf dus bij de titel van het artikel: er is geen bewijs voor God.