Bert Meedendorp schreef op 3 januari 2014:

Hallo, ik verbaas mij elke weer waarom atheisten zo veel bezig zijn met het ontkennen van een schepper van deze aarde, het bestaan van God. Waarom maken jullie je zo druk over 'iets' wat er volgens jullie niet is. Waarom dingen ontkennen die er toch niet zijn. Dat is toch verspilling van tijd en energie. 
Ik was wel verbaasd over je schrijven waarin je aangeeft dat je graag liefde wilt doorgeven aan anderen. Heb je je al eens afgevraagd waar een mens die liefde en de behoefte ernaar vandaan heeft. Is dat dan iets wat er zomaar bij ge-evalueerd is. Dieren, waar we vanaf zouden stammen, kennen dat fenomeen helemaal niet. Net als een eigen wil en het vermogen om na te kunnen denken over allerlei levensvragen.
Wat je niet geloofd maar wel ooit eens zover zal zijn is dat ieder mens rekenschap af moet leggen van al datgene wat hij in zijn (zinloze?) leven heeft gedaan.
De zin van het leven is God de eer geven die hem toekomt.

(Ik ben benieuwd of je zo'n 'open mind' hebt om de tekst zo letterlijk te plaatsen.)

Reactie:

Beste Bert,

Atheïsten maken zich 'druk' om het bestaan van God omdat ze het belangrijk vinden om goede redenen te hebben voor je overtuigingen, zeker als die ingaan tegen wat de meerderheid der mensheid gelooft. De liefde die wij (kunnen) ervaren voor onze medemensen, is biologisch goed verklaarbaar en komt in meer of mindere mate ook voor bij andere sociale zoogdieren, zeker bij andere primaten (zie bijvoorbeeld "Braintrust: What Neuroscience Tells Us about Morality" van Patricia Churchland). We hoeven alleen rekenschap af te legen aan onszelf en aan onze medemensen, want met de dood houden wij op te bestaan.  

Met vriendelijke groet,

Bart Klink