Loek schreef op 19 oktober 2011:

Geachte heer Klink,

Fijn om te zien dat er atheïsten zijn die voor de waarheid opkomen! Interessante site in ieder geval. Zelf ben ik als overtuigd atheïst getrouwd geweest met een Jehovah's Getuige, misschien een vreemde combinatie, maar liefde kan ongeacht verschillende denkwijzes altijd opbloeien. Voor dit huwelijk zag ik nooit echt het gevaar van geloof, maar deze relatie heeft dat wel degelijk verandert. Hoe kan het zijn dat ouders eerder de liefde voor god verkiezen boven hun eigen dochter? Zij is op haar 14e gedoopt en moet zich de rest van haar leven dan ook aan de bijbelse regels houden. Iemand van 14 kan deze keuze helemaal niet bewust maken, maar zij werd hiertoe gedwongen. Ik heb moeten aanzien hoe zij verstoten werd door haar naaste familie, barbaars in één woord. Is dit ethisch verantwoordt opvoeden?

Daarnaast woon ik in Katwijk waar er nog steeds kinderen zijn die bang worden gemaakt met de hel etc. Dit is in mijn eigen gewoon psychische kindermishandeling! Jeugdzorg zou er meteen bovenop moeten zitten. Maar een kind uit een kerkgemeenschap kan vaak niet naar iemand toe met zijn problemen, dat blijft allemaal binnen de gemeenschap. Er zijn in mijn omgeving zat voorbeelden van mensen die door het geloof zo in de war zijn geraakt dat ze een lange weg in de psychische zorg hebben moeten bewandelen. Is dit goed te noemen? Ik noem het wederom barbaars.

Natuurlijk valt er ook wat te zeggen voor de goede kanten van het geloof, voor veel mensen is het de leidraad die ze nodig hebben in het leven. Ik denk zelf namelijk ook dat de ontkerkelijking uiteindelijk te linken valt aan de huidige verloedering van sommige bevolkingsgroepen. Denk bijvoorbeeld ook aan het huidige hedonisme onder de mensen. Zeker de kerk had hier voorheen een positieve invloed op (ik doel hier dus niet op het celibaat!), en die is geheel verdwenen.

Ik vind het dan ook interessant om te kijken hoe dit probleem aanpakt kan worden. 

Ook denk ik dat sommige geloven wel degelijk gevaren met zich meebrengen. Bijvoorbeeld de Islam. Ik zeg niet dat het een gevaarlijke ideologie is, maar het kan het wel worden. Uit gesprekken die ik heb gevoerd met moslims is mij duidelijk geworden  dat bijna elke moslim denkt dat de de complete wereldbevolking uiteindelijk bekeerd zal worden tot de Islam. Eerst zal er alleen strijd gevoerd moeten worden tussen de Sjiieten en de Soennieten, en hierna zal de Islam op geweldloze wijze de rest van de wereld bekeren. Ik krijg hier wel degelijk een onbehaaglijk gevoel van, het laat namelijk weinig tot geen ruimte over voor andersdenkenden in de toekomst. Kijk naar Joodse kolonisten, die door hun fundamentalisme alleen maar meer extremisme veroorzaken. Ze staan oplossingen in de weg en gaan consensus tegen. En kijk ook eens naar een land als de VS waar atheïsten geen recht van spreken hebben. Geloof me, Thomas Jefferson zou zich omdraaien in zijn graf als hij zou zien hoe de VS er op dit moment voor staat qua ontwikkeling op het gebied van geloof.

Het zou mooi zijn om te zien dat Europa (misschien samen met de Aziaten) in de toekomst de lobbyist zou worden voor het atheïsme, laten we daar samen dan ook hard aan werken!

Voor mij is het woord geloof synoniem aan onwetendheid, puur een evolutionaire stap in het verleden op weg naar wetenschap. Fairytales zijn leuk in de efteling, maar niet in het echte leven! Ik test gelovigen altijd uit door te vragen of zij bang zijn voor de dood (ideetje van Richard Dawkins), en de meeste zijn dat toch wel degelijk, geloven zij dan echt? Nee... 

Keep up the good work!

Vriendelijke groet, Loek